Hasrete kahreden ruhum solarken
Sarmayan kolların bana zulümdür
Gönlüme vuslatın sırrı dolarken
Ermeyen ellerin bana zulümdür.
Derler ki dertlerin uzaklara at
Geçti bak bir ömür gençliğe inat
İbretten inlerken cümle kâinat
Sormayan dillerin bana zulümdür.
Bakmazlar muzdarip ürkek çağrıma
Zordayım fayda yok yürek ağrıma
Aşk oduyla yakan nefsi bağrıma
Sermeyen küllerin bana zulümdür.
Ne zaman vazgeçsem aklı selimden
Tarifsiz acılar çektim malımdan
Bir gün göçer diye fani âlemden
Yormayan hallerin bana zulümdür.
İsyanım hatırsız berbat kullara
Gözyaşlarım döndü kanlı sellere
Kimsesiz kaldığım viran dallara
Varmayan yellerin bana zulümdür.
Görmedi gözlerim bir başka kadın
Ömrümde son nağme ölümsüz adın
Kor alev dudaktan emsalsiz tadın
Sürmeyen balların bana zulümdür.
Derdim hiç susmadı gayri ne çâre
Sevmek için son kez vermedi süre
Kahrından solduğum bu ıssız yere
Girmeyen yolların bana zulümdür.
Burhan Mecnun olup düşerken çöle
Bülbül ne anlatır dur dinle hele
Figanımdan kanlar damlarken dile
Dermeyen güllerin bana zulümdür.
(05.10.2006)
Burhanettin AkdağKayıt Tarihi : 19.8.2007 03:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yine hüzünlerimizden derlediğimiz bir hece şiiri. İki ayak kullanıldı ayak dizelerinde Ölçüsü 6+5=11, ama içindekiler hiçbir ölçüye kalıba girmeyen yangından arta kalanlar. Ne anlatmakla bitecek gibi, ne de okumakla dinecek gibi...
sade bir dil, akıcılığı ve uyumu yerinde duygu aktarımıydı...güzeldi
tebrikler kaleminize
Sevmek için son kez vermedi süre
Kahrından solduğum bu ıssız yere
Girmeyen yolların bana zulümdür.
Burhan Mecnun olup düşerken çöle
Bülbül ne anlatır dur dinle hele
Figanımdan kanlar damlarken dile
Dermeyen güllerin bana zulümdür.
ozanca vede çok ustaca emeğe saygımla
müzeyyen başkır
TÜM YORUMLAR (19)