Bana yol görünür oldu Şiiri - İmam Sürensoy

Imam Sürensoy

her kelimemde benim sesimi kestiler.
içeri girdiğimde yüzünü gözünü astılar.
yere düşen fotoğrafıma ayaklarla bastılar.
bana yavaş yavaş yol görünür oldu.

susarım yine benim yerim olmuyor.
hiç bir nasihatım bana kar kalmıyor.
ne söylersem söyleyeyim, yerini bulmuyor
bana yavaş yavaş yol görünür oldu.

ömür ilerledikçe çoğaldı derdim.
nice beni ademe emekler verdim.
ömrümü heba ettim, yerlere serdim.
bilinmez oldu kadrim yol göründü bana.

dışarı cehennemdir, içeri zindan.
bir fayda görmedim can ile candan.
girildi, dönüşüm yok bu acı yoldan.
yol göründü imam git yavaş yavaş.

engin ol ey imam sende ol yavaş.
bilki canla cananla olmuyor savaş.
çok vurursun başını eğer bulursan taş.
yolun uzaktır imam git yavaş yavaş.

bu cahiller insanın ömrünü yerler.
konuşan kamilede konuşma derler.
merdi bilmezler, namerdi överler,.
bana yavaş yavaş yol görünür oldu.

bu zamanda bulunmaz cananın hası.
boş konağımda yerim kapı arkası.
toplattırdılar bana tarağı tası.
yol göründü sana imam git yavaş yavaş.

insanlık cevheri her özde bulunmaz.
cahil zümre ile menzil alınmaz.
haksızın binasında asla kalınmaz.
ayrıl o binadan imam git yavaş yavaş.

parayla pulla dostluk alınmaz.
terki diyar oldum yerim bilinmez.
sırrı kademler her ademe salınmaz.
mertler kervanına katıl git yavaş yavaş.

dinleyen olmadı sözüm hep gitti boşa.
renkli hayatlara kanıp geldiler çoşa.
cahilin sohbeti hiç gidermi hoşa.
sana susmak kaldi imam sus yavaş yavaş.