Bana Yetmiyor Şiiri - Mehmet Yaş

Milyonlarca insan mutsuz yaşarken,
Benim mutluluğum bana yetmiyor.
Eğrilikler birbirini aşarken,
Benim doğruluğum bana yetmiyor.

İnsanım imkân yok hissiz olmama,
Gönlüm isyan eder suskun durmama..
Herkesi sığınsın isterim ama
Benim kuruluğum bana yetmiyor.

Her gün bu kargaşa devran sürdükçe,
Her geçen gün birçok yuva söndükçe,
Vicdanlar ham, diller kaypak döndükçe,
Benim olgunluğum bana yetmiyor.

Bende bir insanım bu Memleket’ten;
Bende bir insanım kan, kemik, et’ten!
Acıdan, açlıktan ve sefalet’ten,
Benim kahrolduğum bana yetmiyor!

01.06.1980