Bana yeter bal kelamı Şiiri - Cevat Sevil

- 580 –
Dost bir kaş kalemi istedi
Almaya gücüm yetmedi
İstemem ben kaş kalemi
Bana yeter bal kelamı

Ayda yılda bir selamı
Odur gönlümün tamı
Sensin bu gönlümün ahkâmı
Ayda yılda bir selamı

Mim Elifi ben sevmişim
Kalpten kalbe yol yapmışım
Ben Berbati’den sormuşum
Fetıra vardır yol görmüşüm

İzin vermiş zat-i Hüda
Aşk elinden halim cüda
Dost içindir canım feda
Kaş kalemi ben neylerim

Canımdaki ol cenanı
Divane olmuş sinanı
Ayda yılda selam hanı
Dı gel gönlümün sultanı

Mühr-i aşkı gönlüme vurmuşlar
İki âşıka yol vermişler
Herkes Berbati’den küsmüşler
Bizi aşk yoluna salmışlar

Benden isteme böyle rengi
Bırakmam Berbati’nin pengi
Hak için eyleriz cengi
Sensin bu gönlümün dengi

Dı gel gönlümün nuru
Her dem bu kalbimin zuhuru
Hesapsız hem kusurum
Kayb ettim cümle şuurum

Gördüğüme kendim şaşıyorum
Deniz olup hem taşıyorum
Her an Berbati’ye koşuyorum
Af eyle benim kusurum

Güzelliğine ben âşık olmam
Ben aşkımdan geri kalmam
Aşk olmazsa seni almam
Dı gel gönlümün dilberi

İnan aşkından mestem
Gâhî uslu gâhî hastam
Bülbülüm oynar kafesten
Seni hiç unutmam bir nefesten