Oysaki ben sevmeyi,
bildigimi sanıyordum.
Taki onun beni
sevdigini anlayana kadar.
Bana yaklaşma,yanarsın dedi
Ve ben cehennemi
göze alarak onu sevdim.
Ben onu gecemin,
en mahrem yerine oturtup
tutsak ettim gecelerime.
Sonra nemi olmuştu;
Ariflerin ahmedinin,
şu satırları eşlık etmişti bize.
"Mutluluk ya da cehenem..
Bu galiba; Sana doymak
Korkunç ahmaklık olur…"
Kayıt Tarihi : 28.9.2018 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!