Bana yabancı Şiiri - İsa Yıldıran

Yaşadığım bu ilde,
Herkes bana yabancı,
Koştuğumuz vadide,
Alem bana yabancı.

Dertlerinden bezdiğim,
Kendim yakın sezdiğim,
Gençliğimde gezdiğim,
Yerler bana yabancı.

İnsanlarla hep dolu,
Şaşırdım eğri doğru,
Bilmediğim bu yolu,
Gerçek bana yabancı.

Şu gelinler, şu tenler,
Ağlayan ve gülenler,
İçinde nice benler,
Hisler bana yabancı.

Acılar ve kederler,
Anlayış ve bilişler,
Hep olmadık bu işler,
Yaşam bana yabancı.

Bir karanlık hep zifir,
İnsanlarda bin kibir,
Herkes herşeyi bilir,
Bilgi bana yabancı.

Kırkı aştı bak yaşım,
Akla doldu bak başım,
Yaşıyorum ben kışım,
Bahar bana yabancı.

Yüzüm çizik aynada,
Ayaklarım kaymada,
Çile dolu dünyada,
Sazlar bana yabancı.

Sorular oldu düğüm,
Yoktur bulup çözdüğüm,
Sakıncalı gördüğüm
Dilek bana yabancı.

Seven sevene hasret,
Yürekler dolu nefret,
Parçalanmış bak ümmet,
Tevhid bana yabancı.

Ben aciz bir bendeyim,
Aklımda değil reyim,
Çile neden herşeyim.
Hazlar bana yabancı.

Yakar diye korktuğum,
Akkor iken tuttuğum,
Avucumda tuttuğum,
Közler bana yabancı.

İSA YILDIRAN