Bana Yabancı Şehir Şiiri - Ayşe Tural

Bu şehir
Artık o sevdiğim şehir değil...
Ne çiseleyen yağmurunda
Ne yasemin kokan sokaklarında
Ne de yeni güne kapısını açan
Pırıl pırıl sabahlarında
Artık sen yoksun...
Ben yokum....
Aşk yok...

Beraber söylediğimiz şarkılar da yok...
Ne güz gülleri kaldı
Ne de lale devri...
Gözlerinin içine
Başka hayal girmesin derken...
Yalanmış bakışların
Yalanmış el tutuşların...

Bu şehir
Seni sevdiğim şehir olamaz değil mi? ...
Bak
Masamızda boyun bükmüş kadehler
İçinde iki damla gözyaşı...
Aşkımız için...
Küsmüş ayışığı, yakamoz yok...
Benimle
Yokluğunun yasını tutuyor
Kayalıklardaki deniz feneri...
Acımı bölüşüyor
Katran karası geceler...

Bu şehir
Seni
Ölesiye sevdiğim şehir olamaz
Adını kaldırımlara yazdığım...
Sevgimi sevgine kattığım...
Sana şiirler yazdığım...
Dudağına öpücükler kondurduğum
Sıcacık sarıp sarmaladığım....

Hani sığınacağım limanlar
Ağlayacağım omuz nerde
Acıyan dizime değen dudağın
Parmağımdaki öpücük?
Hani nereye uçup gittiler...

Ne gemiler yaktım
Ne gemiler yaktım
Ben senin için...
Ayrılıkları
Hüzünleri
Yükleyip sırtıma
Ayrılığın acısını ekip yüreğime
Arkanı dönüp gitmek var mıydı? ...
Sence
Delikanlılığa sığar mıydı?

Baharına gönül koyduğum
Kokun var diye kokladığım
Portakal bahçeleri
Nerdeler? ...
Koparıp koklattığın menekşeler...
Sevgimizle suladığımız çiçekler...
Boyun büküp beni sana
Sormadılar mı?

Bu şehir
Artık bana çok yabancı bir şehir...
Leylakların gölgesinde
Bir yalnız yüreğim artık...
Hem de yapayalnız kıvranan...

Bu şehir artık
Hiç bilmediğim kentlerden
Daha yabancı bana...
Şimdi
Hemen
Alıp başımı gitmeli...
Gitmeli de nerelere
Nerelere kaçıp gitmeli...

İncecikten bir yağmur yağıyor
Sensizliğin kokusunda...
Gözgözü görmezliğinde yalnızlığın
Bilir misin sevgili
Meğer ben seni
Kendimden
Kendimden bile daha çok sevmişim...