Bana vurma anne! ! Şiiri - Yorumlar

Merak ettim, sana bunları yazdıracak annenin kim olduğunu..

Diğer şiirlerinize göre estetik kaygısı daha az görünen bir şiir. Özellikle son kısımda didaktizm tavana vurunca, şiir tabana...

Allah kimsenin evladını kimsenin eline bırakmasın...

kişi gördüğünü işler onlarda bir zamanlar çocuktu..
ve o çocuklarda büyüyecek farklı boyutlarda farkları belirecek...çetin varoluşta en çok emek verilen en ucuz ve kolay harcanan yine insan sanırım....Allaha emanetler

hüznü içim aktı...kutlarım saygılarımla

böyle metinlerin en büyük sorunu nazımdan daha çok nesire yatkın olmalarıdır. yani şiir diline uzak kalmaktadırlar. duygusal yönden bizleri etkileyen böyle anlatımlar tabii ki hoşumuza gidecektir. ama şiirselliği söz konusu olunca bu sıkıntılı bir durum. şahsi görüşümdür tabii ki ama bence şiir dilinden oldukça uzak. yine de başarılar dilerim anladığım kadarıyla yarışmaya katılmış bir metin.

Bu şiiri,2005 yılında Malatya öksüzler yurdunda toplu halde yıkanırlarken hamam tasıyla kafalarına vurulan çocukların ağlamalarını TV'den izlerken yazmaya çalışmıştım...
Bayrama az vardı..Onları da DOĞURAN bir ana vardı ama anaları yoktu!
Ve yurda ziyarete gelen,onlara bakan ve hizmet eden her 'dişi' yaratığa ANNE diyen bu çocukların ağzından yazmak istemiştim şiiri...O kadar....

Sevgili kardeşim : Ayşenur Yazıcı

İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan ANNE konulu şiir için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.

Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:

O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.

Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.

Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.

Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.

Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.

Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:

ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.

Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..

İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.

Antolojide ilk kez konularına göre şiirlere bakıyorum. İlk kez bana mesaj gelmeden bir şairimize mesaj yazıyorum.
Anne konulu şiirlerle ilgili yarışma ilanını gördüm ve sırasıyla okumaya başladım...?
nutkum tutuklu, gözlerim kapıda kurur..
anne olmak kucakta sallamak değil bebeleri
Bilirim vicdanlar ana olmadan vurur
...ve kimi anneler karnında taşır çocuğunu
....kimiyse 'yüreği'nden doğurur

Son kıtayı çok beğendim. Sevgi ve anne sevgisi... ve-veya sevgisizliği... yaşamayan anlamaz. Sevgiyle kalın.

Ülker Karademir.

çok teşekkür ederim şiiriniz için.

Şiiri okurken gözyaşalırma engel olamadım..Bir degil bir kaç defa okudum . Bana çok şeyler ifade eden bu siiri yazan kaleminizin mürekebi hiç ama hiç kurumasin... yüreginize saglik. Sevgi ve saygılarımla.

anneye verılen deger ve hayata olan kazanma ıstegını hayatla basbasa kalma ıstegımı alevlendırdınız desem yerıdır. yanımda ıken uzagımda olan anneme verdıgım deger ve bazen onu uvey annem goruyormus gıbı olmamın sebebı acaba hayatmı yoksa mechul bı yeremı suruklenıoruz ? bu cocugun annesıne nefretı neden acaba ?
yuregınıze saglık.