“Her şey vaktini bekler” demiş Mevlana
Ne ecel vaktinden önce gelir,
Ne cennet meyvesi evlat bir dakika erken doğar
İnanmak iman etmek gerek bence
yoksa düşünerek anlamını delirmekmi sence,
Bence seninki bilerek düşmek bataklığa
Biçare çırpınarak daha da batmak
Saç sakal bembeyaz, sona geldin artık dercesine,
Tenimle ruhumu bölüverdi
Etmeden hiç telaş, öyle sakince,
Bir gülü koklayarak mutlu oldum kendimce
Vursam da vurulsam da hücremde acı çeksemde
Özgürlüğe cok uzak olsam da,
Biliyordum, alnıma ne yazıldıysa
Asi oluo dirensemde kadere, başıma o gelecekti,
Sabır vardı, şükür vardı, sığındığım dua vardı
Geleceğe dair umutlarım vardı
Ve bir de mahkum edilemez hayallerim
Merhametine sığındığım Yaradanım
İnanıyordum beni sevdiğine
Benim O'nu çok sevdiğim gibi
Biliyordum vakti geldiğinde
Benim olanı bana verecekti…
Kayıt Tarihi : 11.3.2024 01:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Ülkü](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/03/11/bana-verecek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!