Kurumuş yapraklar gibi üzgün.
Döne döne gidiyorum boşluğa.
Kurumuş yanaklarım süzgün.
Söne söne yıldız misali karanlığa.
Bitti mi? bana verdiğin sözün.
Terkettin sonsuz suskunluğa.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta