Bana Vazgeçmeyi Öğret! Şiiri - Aydın Zeybek

Yine bir gece yarısında hüzün diz boyu.
Yine ağlıyorum ben.
Gözyaşları yetersiz,
Kelimeler kifayetsiz,
Düşünceler sensiz,
Hayaller fikirsiz kaldı artık.
İşte böyle bir gecede şarkılarımla baş başayım yine.
Elimde kalemim yine durmuyor; yazıyorum.
Belki bu sayede biraz rahatlıyorum.
Şimdi karanlık ama güneş doğmakta,
Zaman artık biraz geç olmakta.
Yakıyor hasretin günden güne;
Eritiyor kor gibi.
Koskoca bir yangının ortasında,
Bir damla su misali severken seni.
Şimdi söyle bana;
Nasıl vazgeçilir senden?