Bana ümit vermeseydin,
Seni böyle sevmezdim.
Ruhumu okşayan,sözlerinle,
Kalbimi,mest etmeseydin.
Gitti yıllar,karayelin peşinden,
Kalbim,bomboş kaldı,sensiz.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ah o ümit verip gitmeler olmasa.Kutluyorum şairim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta