Vahdet-i Vücud
Bana tanrı diyorsun ya
hak veriyorum galiba sana...
Tanrıdır aslolan
ve tanrısaldır içine battığımız
içindekilerle oynanan hayat serüveni.
tanrıyım ben itiraf ediyorum!
tüm mikron bölü mikronum Tanrı
kabul ediyorum.
ne kadar verirsen Tanrı sana o kadar eş
ve tanrı acımasız, tanrı kalleş
kestaneye dikeni de koyan
umursamazsız, yersenci gözdeş...
evet tanrıyım!
kendimden verip, kendimden yaratıyorum
kendi parçamı
ve bilmiyorum başka türlüsünü...
kendimden verip, kendimden yaratıyorum
kendi dünyamı.
ne kadar yersem o kadar büyütüyorum kendimi
ve o kadar üretiyorum yiyeceğimi.
yani diyorum ki güzeller güzeli
tanrının çocuğu olmaktır
tanrının kaderi
Kayıt Tarihi : 23.3.2005 23:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimbilir belkide ben bugün gerçekten algılama güçlüğü çekiyorum...
bu sebeple kırdımsa affola.......
Saygılarımla başarılar diliyorum...'
Mine YİRMİLİ (Antolojinin acemi Şairi)
TÜM YORUMLAR (8)