Bana Sorma / (düzyazı) Şiiri - Yorumlar

Tugay, sıkıntının, sıcakla birlikte sinsice çöreklendiği kuytuda, gözlerini bir kenarı kopuk tokyosunun içindeki kirli parmaklarından ayırmadan yineledi.
- Gözünü sevdiğim,sorma bana,sana elli kere söyledim! .Ne yapayım? , ne dersin diye sorma bana.Sorma güzel abicim! ! .İçinden ne geliyorsa öyle yap.İster kal, ister git, ister kalk,ister yat, ister ye, ister sıç.. Ne yaparsan yap,bana böyle şeyler sorma. Ben hiç kimsenin, her hangi bir davranışına karışmak, özellikle yönlendirmek istemiyorum, bunu senelerdir istemiyorum. İstemiyoruuuuum, istemiyoruuuuum..! ! ..
-Tamam baboş, tamam. Dedi, Sırat.
-Tamam. Kendi öz kararımla memlekete gitmemeye karar verdim, baboş.Sen beni kovana kadar burada seninleyim.Yeter ki sen kızma, baboş.Yak şurdan bi’tane.

Tugay, ciğerlerindeki havayı, sıkıntısını belirten bir üflemeyle boşaltırken, Sırat’ın uzattığı paketten bir sigara çekti. Sırat’ın yüzündeki temiz ve dostluk dolu gülümsemeyi görünce, o da, gülümsemekten kendini alamadı.
-Ulan, dedi. Şu şirinliğin olmasa çoktan dehlediydim ya seni, neyse! . Sen de şu saksıyı çalıştır biraz. Kızdığım bir iki şey var işte, öğren artık bunları ve o konularda üstüme gelme. Göreceksin ki, daha iyi geçineceğiz o zaman..