Ey kırık gönülleri sevindiren sevgili,
Gamından neler çektiğimi bana sorma.
Gözlerimin içine bak,
Elini gönlümün üstüne koy,
O söylesin ;
Yara en çok avucunun içindeyse sana aittir.'
Sıkarsın avucunu, canın yanar ama
Senden başka kimse bilmez neden acıdığını.
Ey sevdası yüreğimde hükümlü!
Söyle bana ben neyim..?
Deli mi, divane mi..?
Yokluğunda bir virane mi..?
Yoksa aşkın için yaratılmış,
Bir bahane miyim.?
Anladım zaman seninle aşk oluyor.
Ve anladım ki zaman aşkınla kayboluyor.
Kaldırımlarda yağmur kokusu,
Ben sana mecburum sen yoksun..
Birazdan gözyaşımla ıslanır dallarım,
Azar yaralarım, kanar azaplarım.
Okşarım özlemin yanık saçlarından.
Aşk'a sunarım şiirleri yeniden,
Sevdaya yüz sürerim aniden.
Harfleri seviştiririm yürekten.
Dalarım bir şehrin ayyaş sokaklarına,
Çalarım kapını bir fısıltı gibi derinden.
Gözlerimde merhametsiz bir keder,
Kırılgan kalbim;
Ben den öte bir sevdaymış
Aşk sandığım.
Adını sen koy, bu son sızının
Biliyorum, ben söylersem ölürüm.
İçimde bir yığın hasret,
Ben'den iyi gurbet bulamazsın,
Buram buram sen tüter gözlerimde..
Kayıt Tarihi : 30.7.2024 17:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!