Bana Sorma Şiiri - Cahit Telkök

Beni, bana sorma
Beni, kendine sor

Akşamları karanlığa kattıklarına
Boğazında takılan yuttuklarına
Sayısız nöbetler tuttuklarına
Güneşle birlikte battıklarına sor

Tükenmek bilmeyen umutlarına
Bıkmadan baktığın ufuklarına
Bir türlü gelmeyen mektuplarına
Odanda, bir başına yaptıklarına sor

Zifiri düştüğün gecelerine
Zehir gibi acının yücelerine
Çözemediğin bir dilin hecelerine
Yıllardır tütmeyen bacalarına sor

Saymadan teptiğin o yıllarına
Boş kalmaya alışan o ellerine
Susarak yıldırdığın o dillerine
Açmadan soldurduğun o güllerine sor

Bekleme akdinin süresizliğine
Yalnızlık vaktinin töresizliğine
Huysuzluk ederken sırasızlığına
Çıkılmaz ukdenin çaresizliğine sor

Gördüğün tabirsiz rüyalarına
Eşsiz benzersiz hülyalarına
Kurduğun yıkılan dünyalarına
Hani mutlu olacaktın güyalarına sor

Çok uzak yerlerden beklediğine
Çileyi çileye eklediğine
Tozlu sandıklarda sakladığına
Kervanlara dertler yüklediğine sor

Ayrıca bir de
Yaşları dinmeyen o gözlerine
Dermandan kesilen o dizlerine
İçinde kaydırdığın yıldızlarına
Kimseye demediğin o sözlerine sor

İstersen- Bir de- Yüreğine sor