Hicran, yine hicran;
yıllardır,kabus gibi, kemirir benliğimi,
ne yerdeyim, ne gökte;
arayıp da, bulamaz olurum kendimi
Acep, bu ben, ben miyim?
aynalara sorar oldum kimliğimi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta