Bana Sor Şiiri - Mustafa Özarslan

BANA SOR

Bana sor gülüm
Yaşarken ölmeyi bana sor
Sorki seni nasıl sevdigimi bil
Bil ki ömür nasıl çürüyor gel gör be gülüm
Görki gözlerimden akanı hisset

Bana sor gülüm
Çaresizligi mutsuzluguı bana sor
Sor‘ki yüregimdeki akan kanı gör
Gör‘ki bu satırlar nerden geliyor anla
Gör’ki her satırdaki acılarımı hisset be gülüm

Bana sor gülüm
İçimdeki nefreti acıyı anlatayım sana
İçimdeki acıyı ve nefreti gör
Gör’ ki sana kıyanı affetmiycemi anla
Anlaki acımı hisset hisset be gülüm

Bana sor gülüm
Sevgiyi mutlulugu bana sor
Sor’ki anla tek mutlu oldugum yer
Tek mutlu oldugum yer senin yanın
Mezarının başı oldugu anla anla be gülüm

Bana sor gülüm
Her Cuma içimdeki ateşi gör
Gör ki alev alev yanan yüregi gör
Gör ki kardeşinin acısını anla
Anlaki kalkta sar kolunu boynuma be gülüm

Bana sor gülüm
Sorki anlatayim sana
Gözlerimin sensiz agır agır kapandıgını
Bir gün mezar taşını bile görmüycemi
Görmüycemi anlatayım sana be gülüm

Bana sor gülüm
Gözlerim nasıl ağlamaya alıştı
Yüregim nasıl yanmaya alıştı
Kalbim nasıl umutsuz beklemeye alıştı
Sorki anlatayım sana be gülüm

MUSTAFA ÖZARSLAN UMUT AVCISI