Bana Sor Şiiri - Ümit Zeki Soyuduru

Hayal saraylarının aşk damında mahkûmum,
Ömrümü bir maşukun sözleriyle tükettim,
Şu mahzenin dibine ışık veren bir mumum,
Ömrümü bir Leyla’nın közleriyle tükettim.

Tüm dertleri aştım da takıldım engeline,
Hep yükseklerden baktın ne geçti ki eline,
Âşık zevk için vurmaz asla sazın teline,
Ömrümü sarhoşların sazlarıyla tükettim.

Daldım da sevdaların çıkılmaz yokuşuna,
Ben ömrümü harcadım manalı bakışına,
Senden bana hayır yok çek git artık işine,
Ömrümü güzellerin nazlarıyla tükettim.

Benim gibi dertliysen sor bana çaresini,
Ancak dertliler sarar dertlinin yaresini,
Kaybettim gözlerimde sevginin haresini,
Ömrümü acıların hazlarıyla tükettim.

Yaralı gönüllerin vuslattır tek merhemi,
Bulunmaz pazarlarda parayla bir dirhemi,
İstemez gönül ehli kalbe vuran derhemi,
Ömrümü sevdaların bizleriyle tükettim.

Ümit’im Kaf dağında nesli bitmiş Anka’nın,
Tüm sevgiler tükenmiş zevki sürülmüş anın,
Her şeyi sahte oldu giderayak dünyanın,
Ömrümü bir ceylanın gözleriyle tükettim.

Ankara – 11.11.2009