Bana Sor Şiiri - Ahmet Bekteş

sızıp kalarısam bir köşe başında
bir seveninm cıkarmı bilmem karşıma
tüm derdi kederi sende bulunca
severken ayrılmayı gelde bana sor

hep karşılıksız sevmeyi sevilmeyi
aglayıpta göz yaşımı silmeyi
caresiz kalıpta hergün kahrolmayı
unutma vefesız gelde bana sor

ne sevdalar götürdü ne hasret götürdü
sevmeyi bana sor gelde bana sor
vefasızlar götürdü zalimler götürdü
sevmeyi gelde bana sor ayrıliğı bana sor

insan tapar gibi nasıl bağlanir
aldanır yıkılır nasıl ağlanır
gayesizumutsuz nasıl yaşanır
sen onu bana sor gelde gönlüme sor

bir hayal peşine nasılda düşmüşüm
deli divane olup dolaşırım peşine
yanarım ben kendi aşk ateşime
sevmeyi bana sor gelde bana sor

yüzümde tebesüm var kalbimde hüzün
mutlu bir hayatı ıspatı budur
seveken terk edilmek öyren nasıl olur
cekinme vefasız gelde bana sor