Bazen çok korkuyorum seni üzmekten,
Ama en çok da kaybetmekten.
Seninle konuşurken her kelimeme dikkat etmelerim,
İşte bu yüzden.
Bana “Benim yanımdayken tedirginsin sanki.” demelerin,
Bu yüzden.
Ama nasıl tedirgin olmayayımki,
Dünyanın en harika varlığı karşımda sanki.
Sen bunları anlayabilir miydin, bilemem,
Söyleyemediğime yanarım.
Güzel yüzünü düşlerim,
Ama hemen dağılır düşüncelerim.
Çünkü o an kendime ihanet ettiğimi düşünürüm,
Nasıl bu kadar alçalmış olabilirim,
Sen başkasının yanındayken.
Ben sonsuz istirahatteyim,
Ve senden son dileğim:
Bir gülüşünü bırak toprağıma.
Kayıt Tarihi : 7.2.2020 14:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Furkan Şengül](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/07/bana-son-gulusune.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!