Deniz'e...
Gülüşüm,
içimdeki yalnızlığın sesi.
ne kadar güldümse
bil ki; o kadar ağlamaktı karşılığı.
şimdi sen,
gülüşüm kadar sıcak,
yalnızlığım kadar çoksun
sahipsiz sevmelere yazgılı yorgun gönlümde.
işte o yüzdendi denizdeki sessizlik.
ve dalgalar; konuşamadıklarımız...
Kimsesiz sahillerde,
günbatımının seyri dokunuşsuzdu seninle.
yanımdayken,
rüzgar kokunu çalmıştı.
ve ben,
rüzgarın kokusuyla sarhoş.
işte o yüzdendi sahildeki sessizlik.
ve deniz; konuşamadıklarımız...
Yalnızlığı sakladığım gülüşlerimi,
geceye sığınmış saçlarımda gizlerken,
bakışlarına dokundu ellerim.
farklı sabahlara uyanışı vuruyorken saatler,
gözlerimiz,
küçük bir çocuğun kahkahası kadar
hüzün topluyordu yollardan.
işte o yüzdendi gecedeki sessizlik.
ve şarkılar; konuşamadıklarımız...
...
'Bana esmeyi anlat,
Ben rüzgarım esmeliyim,
Esip gitmeyi anlat,
Bana sevmeyi anlat.'
Bana sevmeyi öğret...
Seni sevmeyi öğret...
19 Eylül 2005/23.30 Şişli
Işık AktaşKayıt Tarihi : 20.9.2005 19:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!