&&
içimde
kocaman bir uçurum var,
sanki dönüşü olmayan bir girdaptayım,
korkuyorum birine demeye...
ve öyle bir dert ki benimkisi,
yüreğimin içine kadar doluyum
söküp atsam öleceğim.
&&
benimkisi
bir kara sevda...
hani Mecnun çöllere düşer ya !!
hani Leyla'ya ulaşamaz ya !!
aynen öyle...
artık gecelerim katran karası,
gözüm görmüyor ki bir başkasını,
bende ki bu yara hicran yarası
dokunmayın geçmiyor..
&&
artık
hayallerim delik deşik,
rüyalarım siyah beyaz...
hayata dair
hiçbir beklentim kalmadı,
kara bulutlar sardı dört yanımı,
hangi yana adım atsam uçurum...
işte bu yüzden
küstüm artık hayata,
kırgınım artık baharlara,
hazırım kara kışı yaşamaya.
&
şimdi
ölümü bekleyen bir hasta gibiyim,
yüreğime saplanan
bir kara sevdanın mahkumuyum...
beraat etmem imkansız,
sorgusuz sualsiz
ve hatta yargısız,
ben bu sevdada müebbete çarpılmışım...
ne olur
bana sevenleri anlatmayın.
&&
(Polat Tek)
25 Ocak 2018
&&
Kayıt Tarihi : 25.1.2018 16:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!