Gece Gülü Şiiri - Haydar Metin

Cece Gülü

Bana başka sevdalardan bahsetme Türkan!
Tırpan indirme durup dururken kalbime?
Korku biriktiren hergele gönlüme!
Ay tanrıçası,
Boca ediyor üstüme gitmelerini !
Ne iyi geceler
Ne günaydınlar var yanı başımda ..
Viranemin köşe taşına
Sarı sonbahar düşlerimdi inen!
Birde Dağların ötesinde kimsesizliğimdi ağlayan!

Bana ne olur yanlızlığı anlatma Türkan!
İçim göçüyor yokluğun ücrada gezerken
Vurgun yürür inceden ince
Ağlayan gönlüme
Bu sokaklarda kac gece
gönüllü mahkumum bir bilsen!
Yokluğun hafızamı dövüyor
Sis Taşradan Ankara’ya
senden önce gelmiş Türkan!

Cebecide bir dostum,
Maltepe´de bir pavyonda dansöz dedi..
Kaç kez kapından döndüğümü nereden bileceksin!
Bır kere içerde çiftetelli çalıyordu
dedim ki, lan şimdi içeri girip
sahneye ayağım inse
ve kolundan tuttuğum gibi
hadi sabah oldu, işkembecimize gidelim desem
Belkide kıyak kafanla
eskiden olduğu gibi elinin tersiyle
Siktir git lan deyip, yine masayı dağıtırdın!

Oysa şimdi, ne o sen ne de o benim!
Değiştik, değiştik işte,
Yaşlandık o yaştakiler gibi
Bu kapıya her geldiğimde kalbime gülüyorum
Sevdan böyle güzel, böyle genç kalmasaydı
ne işim olurdu bu kapıda bu vakitte !
O sıcak nefesin bu gecede yok,
ensem ondan soğuk kınalı Kekliğim..

Demet gülü kapından fırlattım
Geceyi yırtan kalp ağrımla,
Radyo evine sonra Ulusa
Omzuna yaslandığım sevdamla
El ele, kol kola yürüdüm!

Ben sarhoş değilim Türkan
Efkarımdır sarhoş olan!
Bozlaklar yürür kalbime inceden
Ellisine varmadan ölen, Çekiç Ali’den!

Bana, başka sevdaları anlatma Türkan!
Titriyorum seni her gördüğümde!
Ağlamak erkek adama zordur derler
Oysa ne numaralar çektim gözyaşıma
Aşağıya süzülüpte insin diye!!

Hoşcakal Türkan!
Bağı bahçesi dağılmış
Fırğat Fiğanli gecem
Son peronun son yolcusu sevdam,
Elveda Türkan!!
Elveda!!