Bana Seni Hatırlatır, Seni...

Yaprağın üstündeki katreler,
Bülbülün sesindeki nağmeler,
Sana uzanan bütün cümleler,
Bana seni hatırlatır, seni...

Hep hilalden hilale koşan ay,
Hamza’nın elindeki okla yay,
Şırıl şırıl ırmağa akan çay,
Bana seni hatırlatır, seni...

Maveradan gelip yağan yağmur,
Yanan tandırın başında hamur,
Adem’in asıl cevheri çamur,
Bana seni hatırlatır, seni...

Sakarya’nın durgunca akışı,
Annenin yavrusuna bakışı,
Bilalın ezana ilk çıkışı,
Bana seni hatırlatır, seni...

Medine hendeğinde derin yar,
Ali’nin belindeki zülfikar,
Her bülbülün meftunu gülüzar,
Bana seni hatırlatır, seni...

Ayasofya’nın mahzun edası,
Sultanahmet’in ezan sedası,
Mevlana’mızın gel gel nidası,
Bana seni hatırlatır, seni...

Duaya kalkmış, açılan eller,
Çağlayıp coşkunca akan seller,
Akşam ılgıt ılgıt esen yeller,
Bana seni hatırlatır, seni...

Seherde yaşını çağlatan göz,
Gerçeği haykıran her güzel söz,
Ocakta parlayan bir parça köz,
Bana seni hatırlatır, seni...

Vatan yiğidi korkusuz zeybek,
Ana kucağında yatan bebek,
Çiçek üstüne konan kelebek,
Bana seni hatırlatır, seni...

Bu yüce yolda verilen bir can,
Şehîd olarak akıtılan kan,
Kara toprağın altında yatan,
Bana seni hatırlatır, seni...

Aşıklardan akan her gözyaşı,
Kabenin bekçisi esved taşı,
Besmele ile her işin başı,
Bana seni hatırlatır, seni...

Garip yolcuyu ağırlayan han,
Âtiyi müjdeleyen kızıl tan,
Yüksek burçlara her bayrak asan,
Bana seni hatırlatır, seni...

Masum masum bakan sabî çocuk,
Bak gözyaşları hep boncuk boncuk,
Anasız kalan yetim kuzucuk,
Bana seni hatırlatır, seni...

Özde kırılamayan hatırlar,
Türbelerde mübarek yatırlar,
Seni anlatan içli satırlar,
Bana seni hatırlatır, seni...

07 Ocak 2004 Çarşamba, Danimarka 01:19