Ben engin aşkına tutulmuş,
Ben deniz gözlerine tutulmuşum;
Kaybolup giden bir balık olmuşum.
Bir Anlık can karışına muhtacım!
Ben senin o saf ruhunu öpüşme.
Kopacak ki artık bu ihtişamdan?
Banane sanki dünyevî yanından;
Bana birtek "sen" yeter bu dünyada!
Tarif edemem bu tarifsizliği...
Bir adet hüzün ama mutluluğu...
Sevgim cihanı aşmışken, bir sana,
Gelsen, gelsen şimdi durulan bu hüsn'ü!(?)
Varsın senle 14 Şubat olmasın;
Oysaki, hergün bu kalpte aşk varsın!
Sen cihan, olmazsa bu ben ne yapsın?
Kilometrelerce kim takar senle?..
Kayıt Tarihi : 10.6.2018 04:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(15.02.2018 / 00:14)
![Mümine Altay](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/10/bana-sen-yeter.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!