Bana sen lazımsın Şiiri - Ali Yücel

Bir gülüşünle şenlenir tüm harabeler,
Körelir umutsuzluk, yangınlar söner,
Karanlık, aydınlığın ardında döner,
Gündüz geceye gerek, bana sen lazımsın.

Kalemler kağıtlara sevda damlatır,
Senle başlar, senle biter her satır,
Her mısra, her cümle seni anlatır,
Şiir heceye gerek, bana sen lazımsın.

Hayallerimi bir bir derdest edersin,
Halimden habersizce keyfe kedersin,
Gönlümün güzergahından geçer gidersin,
Yolcu hancıya gerek, bana sen lazımsın.

Değişir mevsimler oluşur zemin,
Açılır papatyalar, renk renk yasemin,
Melhemi sendedir gönül derdimin,
Doktor sancıya gerek, bana sen lazımsın.

Yüreğim gözlerinden hakkını alır,
Yüzünü görmesede sesini tanır,
Avuçlarım terler, aklım bulanır,
Sarhoş badeye gerek, bana sen lazımsın.

Herkes herşeyi ister, ben ise seni,
Maksadım kavuşmaktır ezelden beri,
Varsında, divanen bilsinler beni,
Akıl deliye gerek, bana sen lazımsın.

Dünümde, bugünümde, herbir anımda,
En ufak tereddütüm yok kararımda,
Eriyip gidiyor ömrüm senin uğrunda,
Sabır veliye gerek, bana sen lazımsın.

Başka bir bahçede tomurcuk açmam,
Rengimi belli etmem, kokumu saçmam,
Canımla sınasanda senden vazgeçmem,
Ölüm ölmeye gerek, bana sen lazımsın.