Bana sarılmasaydın,
Sabır, makamından düşecekti,
Şehri sel götürecekti,
O gece...
Sarayönü karakolunun,
Gri kesme taşlarına çarpan,
Bir hüzzam beste,
Bir ayrılık şarkısı,
Kendi notalarından asılacaktı,
Eyyubiye'nin en dar sokağının girişine.
Şimdi anladın mı,
Gözleri kapalı yüreği açık,
İhtiyar türbedar,
"Dua ediyrem" derken,
Neden gülümsedi.
Bana sarılmasaydın,
Dinsiz imansız kitapsız,
Tıka-basa Allah'sız kaldırımlar,
Cehennemden kaçacaktı,
Boz yeleli gümüş nallı atların çektiği,
Siyah tenli arabalarıyla,
O gece...
Kuyularında aşkın sultanı,
Mağaralarında,
Zeliha boğdurulacaktı.
Fırat kenarında,
Gün görmemiş ağıtlar yakılacaktı.
Şimdi anladın mı?
01.08.2014
Şanlıurfa
Kayıt Tarihi : 10.8.2014 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
diğer tüm geceler gibi
samanlıkta gül yüzlü bir ağaç asılacaktı.
hani o gece sarlmasaydın bana
tanrının çok da umrunda olmayacaktı
zaman gelir demlenirdik meymenetsiz bir sabahta.
-
naçizane içimden geldi, cevat abi...hep şiir yaz
TÜM YORUMLAR (2)