insanlara kendinimi zorla sevdıremem
yapabileceğim tek şey sevebılecek biri olmak
gerisi onlara kalmış....
seni,ne kadar düşünürsem düşüneyim
senin benio kadar düşünmediğini öğrendim
güven elde edilebilmek icin yılların gerektiğini
ama yok etmek icin sanıyelerin yettiğini öğrendim.
önemli olanın hayattaki eşyalar değil
hayattaki kişilerin olduğunu
insanın ancak onbeş dakika cekici olabileceğini
ondan sonra alışıldığını öğrendim
kendimi karşılaştırmak icin başkalarının en iyi yaptıkları değil
kendimin en iyi yaptığını ölcüt olmam gerektiğini öğrendim
senin beni hesapsız sevdiğini
ama bunu nasıl göstereceğini bilmediğini öğrendim
sinirlendiğimde gercekten buna değse bile
asla acımasız olmamam gerektığını öğrendım
birisinin seni istediğin gibi sevmemesi
onun seni tüm beğenileriyle sevmediği anlamına gelmediği
bir arkadaşının ne kadar iyi olursa olsun seni üzeceğini
kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun
senin yinede onu affetmen gerektiğini öğrendim
iki kişinin tartışmasında
birbirlerini sevmadikleri anlamına gelmediğini ve tartışmadıkları zamanda sevdikleri anlamına gelmediğini
hayatta sevmeyi, sevilmeyi ve vefalı olmayı öğrendim
Kayıt Tarihi : 19.9.2007 15:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)