Bana Öyle Bakma... Şiiri - Uğur Deniz Ül ...

Kimsesiz cümleler taşıyorum içimde..
Şimdilerde ben değilim sazın bam teline vuran..
Benden arta kalan biri,benim biçimimde..

Duvarlardan geçiyor bedenim,insanların içinden..
Öksüz kalmış bir ruh’um,yeri yurdu kaybolan..
Bir cevabı yok bu karmaşanın,
Zaman,sahipsiz geçişlerin telaşında..
Sorular silinmiş soluk sayfalardan…

Nedir bu? Kimim ben?
Alın yazında eğreti duran devrik bir cümlemi?
Eski bir hikaye mi? “Geçmiş zaman Olur ki” ile başlayan…

Bana öyle bakma..Ayrılığın hüznüne yakışmıyor gülüşün..
Terk-i diyar ettiğin yüreğimin tarlalarında,
Boy atmıyor şimdi sevdanın başakları..
Islatamıyor hiçbir yağmur yüreğimde kuruyan susuz kalmış aşkları..
Eskisi gibi şen değil bu şehir artık,
Aynı gülmüyor yüzlerine değip geçtiğim umut çocukları..
Bakma öyle bana..
Odamın köhne ve nemli duvarlarına yakışmıyor yürekcan!
Yakışmıyor gülüşün…

Boy aynalarında enine yatan ölümcül yalnızlıkların,
Son nefesinde soluyorum zamanı..
Yalancı bakıyor odanın içi gözlerime..
Küfürbaz isyanlar doğuyor sözlerimden..
Nereye dönsem, neye öykünsem sen..
Senden bir parça çarpıyor yüzüme..

Kar yangını soğuk düşlerde külleşiyor,henüz meyvesi ham dallarım..
Gün batımlarına,zifiri akşam sofralarına söküyor bütün şafaklarım…
En delikanlı kavgalara yenik giriyorum şimdi daha en baştan..
Sende saklıydı cesaretim,mermim,silahım…

Ne ölümüne yaşarım artık hayatı,
Ne bir yaşamak sevdası taşırım yüreğimde…
Karar tutmaz artık ruhum bedenimde..
Hiç bir söz anlatmaz seni,
Soyamaz artık elbiseni bu kelimeler..
Baş parmağım..Ah şu baş parmağım! !
Baş parmağımda delirmeler! ! !

Gitmenin anlamını anlatmadın..Gittin…
Habersizdim yarından,kendini katmadın..Gittin..
Be hey sevgili!
Bu divaneye bir de ölümü yaşatmadın..Gittin..
Neydi bıraktığın geride?
Bir deli Asım,bir Çakır Osman,bir de komşu kızı Feride..
Ya ben? …Adımı koy benim..İsmi mi söyle..
Her akşam,
Bu efkar dumanında kaybolup duran adam kim?
Kimim artık bu mahallede?

Dün gece,yine sildim yüzünden göğün mavisini..Bütün seslere sustum….
İçtim sensizliğin baş döndüren öfkesini,sokağa çıktım,kaldırımlara kustum..
Duvarlarına tükürdüm şehrin,taşları tekmeledim..
Alemci sofralarına düştüm,türkü söyledim..
Alıp başımı bilmediğim yerlere yürüdüm,koştum sendeledim.
Oturdum bir bank'a sigara yaktım,denize taş attım,
Ceketimi üç kuruşa bir ayyaşa sattım,polise sataştım..
Heyy ki hey! Ben bin yıllık ömrün mesafesini bir gecede aştım…

Ama yetişemedim sana..
Koşmak kar etmedi,yıkılmak,düşmek sana meyletmedi..
Savrulmak bir alemden başka bir aleme,yol almak yönsüz…….
Yorulmak deliler gibi,tükenmek,gelmek benden sana döngüsüz…
Yine düşte kaldın,yine en sahici yalandın....Farketmedi..

Geel yürekcan geelll! ! ! ! ! ..Erteleyelim zamanı..
Bir an gel,bir yudum gel,bir nefes gel..
Kandıralım o çetrefil anı..
Kıralım mezar taşını,atalım üstünden toprağını..
Gel yürek sızısı,gel can acısı,
Gel koklayamadığım bahar kokusu,gel gözlerimin saklı buğusu,geelll..

Dizgini yok bu yüreğin..
Ne varsa yaşarken söylediğin,işlemiş beynimin duvarlarına…
Yine Delişmen bir gülüş bırakacak gözlerin baş ucuma.
Kirpiklerinden kayıp düşecek yorgunluğum.
Yine sabah olacak yine endamına köle olup baş koyacak huysuzluğum.
Yine öfkeme yol kesecek harami hırçınlığın,
Yine duvar gibi çarpıp dağılacak yüzünde,son bulacak huzursuzluğum…
Yine..Yine oturup çay sohbetleri yapacağız,
Tuğrul gelecek yine,Merve,Kemal,Nazlı,
Türküler söyleyecek,kitap okuyacak,saz çalacağız..
Memleket özlemleri saracak tenimizi,
Rüzgar susacak,yağmurun sesine katacağız ahengimizi…
Gel..sen…
Nasılda mutlu ederdin hepimizi….

Yok ulan yok..Ağlamak yasak bize..
Güldürmeyiz kendimize..
Varsa vardır,yoksa yok.
Sahip çıkarız,onurumuza,sevgimize,kederimize…
Ama bir çırpıda böyle kolay yenilmeyiz küsmeyiz kaderimize….
Kalsak da tek,yalnızda olsak,yeteriz kendimize…

Ağlamak yok ulan..Yok dedik işte…
Koy cebine gözyaşını,kaldır,dik tut başını..
Yaraysa yara,dertse dert,yolda bırakma arkadaşını…
Seveceksin! !
Gideni sevdiğin kadar kalanı da,
Vereni sevdiğin kadar alanı da…

Seveceksin…
İstediği kadar gelsin ölüm..Sevdiğini bulsun ölüm..
Sen insansın…İnsansın sen,yaşatmak için varsın…
Bir mezar taşına yenilmeyeceksin…

Gitmenin anlamını anlatmadın..Gittin…
Habersizdim yarından,kendini katmadın..Gittin..
Öyle bir gülüş ki yüzünde duran,beni bir gün ağlatmadın…Gittin…
Yarım kaldı kollarımda düş’ün…
Yine de Canan..Bana öyle bakma ne olur…
Ölümün yüzüne,yakışmıyor gülüşün! ….