Bana öyle bakma boynunu büküp
Birazdan gün kaybolur nasılsa
Dağların ardında
Güneş koya bırakır solgun ışıklarını
Gece alır onu usulca koynuna
İşte o zaman çıkıp gelir hayalin
Telaşlı, yorgun, biraz çocuk, çokça Can…
Sımsıcak sarıp sarmalar beni sevdan
Alıp götürür kalabalık yalnızlığımı
İçimde tatlı bir heyecan…
Yokluğunda tutuşmaya yüz tutan hüzünler
Gelişinle gönül denizimde
Kutsal balıklara döner inan…
Ağırlaşır kirpiklerim
Başım omzunda, yüreğimde sevdan
Dalarım tatlı bir uykuya
Kimse dokunmasa, öylece kalsam…
Kayıt Tarihi : 11.9.2019 07:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Naime Özeren](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/11/bana-oyle-bakma-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!