Dolaşıyorum, ellerim cebimde.
O sokak senin bu sokak benim,
Hem de özgürce.
Geceler soğuk oluyor ama varsın olsun.
Hiç olmazsa kimse,
Sokak çoçuğu diye hakaret etmiyor ya.
Geceler benim, ellerim cebimde dolaşıyorum.
Bu cadde, bu sokakların hepsi benim.
Bakın bu parkta benim.
Ara sıra oynuyorum parkta.
Kayıyor, sallanıyor, tahtaravallide oynuyorum.
Rahatça,
Yalnız başıma ama olsun.
Gündüz bu parka sokmuyorlar çünkü beni,
Adımız sokak çoçuğu ya.
Saat kaç oldu bilmiyorum,
Ama karnım iyice açıktı.
Fırınları bekleyeceğim mecburun,
Ekmek çıkmasını.
Ha.., benden size bir tavsiye,
Her gece aynı fırına gitmeyeceksiniz,
Değilse, kovuyorlar.
Tam fırının sokağına dönmüştüm ki,
Kocaman bir köpek çıktı karşıma.
Sokak köpeği.
Birbirimize ürkek ürkek baktık bir süre.
Ama o benden önce pes etti.
Biliyorum,
O da özgürce dolaşıyor geceleri.
Adı sokak köpeği ya,
Gündüzleri az mı taşlanmıştır,
Benim gibi.
Sahi..
Niye taşlıyorlar,
Niye hakaret ediyorlar bana,
Ben onlara ne yaptım ki?
Sağolsun fırıncı amcalar,
Cömerttiler bu gece,
Koskocaman bir ekmek hem de iki elma verdiler.
Hemen bir köşe başına çöktüm.
Sıcacık ekmeğimi yerken,
Aklıma geldi birden.
Benim niye bir evim yoktu,
Acaba ben, annesiz babasız mı dünyaya gelmiştim.
Aniden yanağımdan yaşlar süzülmeye başladı.
Ekmek boğazıma düğümlendi sanki.
Ağlamayayım diye,
Elmayı koca koca ısırmaya başladım,
Elmadan alıyordum hırsımı.., öfkemi.
Yaşım küçük mü olduğundan,
Bazı şeyleri hiç anlamıyorum.
Benim yaşımdaki çoçukların hepsi,
Okula gidiyorlar, ellerinde çantaları.
Okulun bahçesinde de ne güzel oynuyorlar.
Gizli gizli seyrediyor, kıskanıyorum onları.
Beni niye okula almıyorlar,
Sokak çoçuğu olduğum için mi?
Ben hiç bir şey anlamıyorum ama,
Şimdi size soruyorum.
Siz, ister misiniz sokak çoçuğu olmayı?
Aç, susuz, korku içerisinde,
Horlanarak,
Yapayalnız,
Sevgisiz., yaşamayı.
Sizin saçınızı, yanağınızı sevip okşayan,
Öpüp, koklayan,
Bir kişi, bir seveniniz bile olmadan,
İste misiniz sokak çoçuğu olmayı,
Soruyorum size?
Peki.., bana niye,
Niye..,
Sokak çoçuğu olur musun? diye,
Hiç sormadılar...
Kemal KÜÇÜKTEKİN
24.03.2008
KARAMAN
Kayıt Tarihi : 24.3.2008 16:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her bölümde daha da buruk, toplumdan acı bir kesit. Çok güzeldi anlatım. Gönül sayfamdan 10
Soruyorum size?
Peki.., bana niye,
Niye..,
Sokak çoçuğu olur musun? diye,
Hiç sormadılar...
Hayat çizginiz hep neş’eyle dolu olsun.
Sevgiler...
Âlimoğlu
TÜM YORUMLAR (6)