Bana Niye Küstün Şiiri - Kemal Karapıçak 2

BANA NİYE KÜSTÜN
Kolum, kanadımı kestin.
De ki bana niye küstün?
Ne diye gürledin, estin.
De ki bana niye küstün?

Kindar olan dindar olmaz.
Kalaylanan kap kararmaz.
Seven insan böyle yapmaz.
De ki bana niye küstün?

Hilâl kaşın gerilmiş yay.
Tamam,kabahat bende say.
Yinede öyle bakma ,vay !..
De ki bana niye küstün?

Olmaz böyle öfke saçmak,
Bayramlık ağzını açmak,
Söylenip söylenip kaçmak,
De ki bana niye küstün?

Gel,keçileri kaçırma,
Benim sabrımı taşırma,
Olacaklara şaşırma,
De ki bana niye küstün?

Susuyorsam sanma sakın,
Benimde fırlatmam yakın,
Önce edebini takın,
De ki bana niye küstün?

Tok sözlerin tomar tomar,
Keskin sirke küpe zarar.
Küskünlük kime,ne yarar
De ki bana niye küstün?

Öfke,insan aklını yer.
Haydi, elin elime ver.
Dök içini,ortaya ser.
De ki bana niye küstün?

Kemal Karapıçak- ÇORUM