“Sende yaşa aynısını! ”
Hiç bilmedi o kalbin, aşka değer vermeyi
Ben sana gül sunarken, sense bana taş attın
Unuttu bak gözlerim, bir gün olsun gülmeyi
İçim böyle yanarken, bana neler yaşattın
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta