Bana Neden Güvenemezsin Derler

Bana Neden Güvenemezsin Derler

Neler gördüm şu kısa hayatımda;
Beni insanlığımdan utandıran,
Yaşadığıma binlerce kez pişman eden...
Ne garip olaylara şahitlik ettim ben;
Bir avuç toprak için birbirini yiyen,
Fani şeyler için kardeşini silen…
Ben ne saçma insanlar gördüm;
Üç kuruş için evladını hiçe sayan,
Anasını babasını tanımayan…
Ben ne nankör insanlar tanıdım…

Zaman öyle kötü bir zaman ki
Nelere tanıklık ettim ben;
Hak hukuk nedir bilmeyen,
Menfaati için gururunu ezen…
Ben ne namus yoksunu insanlar gördüm…
Gördüm kendini bilmezi,
Her şeyi kendinden bileni,
Ölmeyecek gibi yaşayıp
Bir mezar taşı bile olmayan
Ne kibirli kullar gördüm ben...

Zamanla yarışanları gördüm,
Ömrünü dünyalığa bağışlayan
Ve o zamanın içinde kaybolup giden,
Şükür bilmez ne cahil kişiler tanıdım.
Sonu olmayacak gibi yaşayan,
Hiç bitmeyecek gibi midesini dolduran…
Ben ne doymaz kullar gördüm…

Haklıyken haksız olanı gördüm,
Haklının hakkını ezip geçeni de.
Feryat dolu kısık seslerle yapılan
Ben ne yalvarışlar duydum.
Sessizce akan gözyaşlarına,
İçi kan ağlayan tebessümlere
Çok şahit oldum ben.

Deli gibi severken ayrılanlar gördüm ben.
Rızasız bahçenin gülünün derildiğini de
Çıkarı için evladını feda eden babaları,
Rahat için çocuğunu tanımayan anaları,
Mal mülk için dostunu satan,
Şerefi perişan olmuş ne kullar gördüm ben…

Her türlüsünü gördüm yalanın.
Samimiyetiz yapılan duaları,
İçi boş, süslü sözleri,
Yalan yere edilen yeminleri,
Göz boyası sevmeleri de çok duydum.
Bana neden güvenemezsin derler,
Geriye dönüp baktığımda
Güvenecek bir şey olmadığını gördüm.

Yaman Karaca

Yaman Karaca
Kayıt Tarihi : 17.6.2020 14:35:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yaman Karaca