Hayatında, kahkaha ile gülmemiş,
Hep tebessüm etmiş, benim peygamberim.
Gülerken azı dişini, gören olmamış,
Söyler misiniz?
Şimdi bana, ne oluyor da,
Ağlayacağım yerde gülüyorum.
Hem de kahkahalar atarak,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Paylaşım için teşekkürler
Mânâsı güzel,şiir güzel ne denir böyle anlamlı bir şiire tebrikler,saygıyla...
Sevgili kardeşim Adem Uysal,
Okunması, üzerinde düşünülmesi gereken nadide bir eserin altına imzasını atan kudretli kaleminizi tebrik ediyor başarınızın devamını diliyorum.
Sevgi ve saygılarımla efendim.
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
Gülme biçiminin bir kısmı fıtri, bir kısmı terbiye ile ilgilidir.
Bazı insanlar var ki, kahkahalarla gülse de, gülümseme gibi gelir. Onun kahkahası öyledir.
Ama bazıları ise, en ufak espriside kendilerini koyverirler.
Kendilerini koyma figürünün fıtri olan yanına bir şey diyemem ama, aklın, muhakemenin, iradenin ipin ucunu kaçırıp vücudun dengesiz koyvermesi elbet iyi değil.
Tebrikler
SİZE HİÇ BİR ŞEY OLMAZ ÜSTADIM
ÇÜNKÜ YÜREĞİNİZ İMAN DOLU+10
beğeniyle okudum, yüreğinize sağlık, esenlikler dilerim, listemdesiniz
selamlarımla
bu güzel şiiri yazan ve paylaşan yüreğinizi kutluyorum değerli dost...
Tebrikler üstadım.gönlüne sağlık...
peygamber sabrı ve ahlakı
kutlarım
namık cem
Rabbim cümlemizi ve neslimizi onun ahlakıyla ahlaklandırsın.. Şefaatinden mahrum etmesin.
İmanlı yüreğinizi selamlıyorum.
Bu şiir ile ilgili 27 tane yorum bulunmakta