Bana Ne Oldu Şiiri - İbrahim Sağır

İçimde esmektedir fırtınalar, boralar,
O yâr benim sinemi pare pare paralar.

Ne azad eder beni, ne de ülfet gösterir,
Kâlbimi gündüz demez, gece demez yaralar.

Ben onun sevdâsından divâneye dönmüşüm,
Kavuşmak hâyâlime olmazları sıralar.

İçimden konmak gelir bir kuş gibi camına,
O tutar yollarını biraz daha ıralar.

Hep çocukça görüyor benim bu hâllerimi,
Onun gönlü şâd amma ben bağlarım karalar.

Konuşamam yanında iç geçirir dururum,
Bir şey demek istesem dil tutulur, duralar.

Hasreti hiç bitmiyor yanımda olsa bile,
Bir gün görmesem onu zindan olur buralar.

Bir mehtâb gibi doğar geceleri ufkuma,
Gözlerinde oynaşır menevişler, hâreler.

Ey İbrahim şifreyi çözmek imkânsız gibi,
Baksana günden güne tükeniyor çâreler.

30-06-2006