Bana ne kadarda benziyor!..
Bir ceset duruyor yanı başımda..
Öldüğünün bile olmadan farkında..
Bir hengame var salonda.
Uzanıyorum nedir diye?
Cesetle kan bağı varmışların,
Anlaşılan aralarında bir mesele...
Diğer odada farklı bir telaş;
Takım elbiseye uygun kravat,
Gözlükler siyah,cilalı ayakkabılar.
Bu tanıdık bir kompozisyon sanki.
Derken hiddetle duyulan "hakkımı yedirtmem"
Çok manidar geliyordu kulaklara..
Bir ceset duruyor yanı başımda.
Ve tüm olanlara şahitlik ediyor.
Beni fark eden yok sanki odada..
Derken ağlayan bir göz çıkageliyor..
"Bu benim babam!.. susuyor olamaz"
cesedin üzerini açıyor ve suspus!
Bana ne kadarda benziyor.
Kayıt Tarihi : 22.3.2017 18:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!