Umrumda olmaman gerekti oysa...
Sana baktığım her anda,
Hüznün doluyor gözlerime...
Hüznünle mutlu olmam gereken zamanda...
Umrumda olmaman gerekti oysa...
'Bana ne' olmalıydın ben de...
Ne yaparsan yap 'bana ne! '...
Sen bana hüznü öğretmişken...
Ben sana ağlarken...
Sen nasıl ki umursamazken...
Ve şimdi aylarca beklediğim duam gerçekleşmişken...
'Bana ne' olmalıydın bende! ...
Hüznün dolmamalıydı gözlerime...
Ki hüznün,mutluluğum olacakken...
Nefret,derken içimdekilere...
İnsanlığımı unutmuşum ben! ...
Ki hep var olan içimde bir yerde! ...
Kayıt Tarihi : 29.12.2006 23:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevnur Şaylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/29/bana-ne-cilik.jpg)
'Bana ne hüzünlerinizden:)' diyesim geldi nedense, hem söz konusu hüzünse şayet, biraz daha eğilinmeli kelimelerin üzerine, öyle ucuza satılmamalı 'mis gibi güzel hüzünler'. Hüzne ve aşka dair şiirler okuyanı alıp sürüklemezse dizeler boyunca, yapay ve basit kurgulanmış bir hüzün tortuundan öteye geçmez; geçemez ve okuyucuya da 'bana ne bu hüzünden' dedirtir.
Mutlu zamanlar..!
Sevgilerle kal...
Sevgilerle kal...
TÜM YORUMLAR (4)