Bilmiyorum,
Böyle kaç kere bekledim,
Bin bir umutla sabahları,
Sayısız umutlarla akşamları bekledim.
Akşam oldu hüzünlerle geceleri,
Gece oldu kalp ağrılarıyla,
Kristal ışıklı yıldızları gözledim.
Karardı gökler kayboldu yıldızlar,
Baykuşlar, yarasaların, gece kuşlarının,
Yuvalarına dönüşlerini bekledim.
Dünün sevgililerini, bugünün aşklarını,
Mucizeyi bekledim, hiçbiri gelmedi,
Haber gönderen, arayan da olmadı.
Ay bulutlara saklanmış, güneş tutulmuş,
Tufan yakınmış…
Öküzün boynuzunda dönmüyormuş dünya,
Sen gelmeyince bana ne ya!
Beklemeyeceğim artık.
Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2018. 03. 26 /
Dinmez Er
Kayıt Tarihi : 26.3.2018 22:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dinmez Er](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/26/bana-ne-121.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!