Bana mutluluk al Şiiri - İbrahim Tolga Ö ...

misketlerim çar çamur ellerimde
Ayakkabımda bir başka ayak izi
İtilmişim hayatın bazı köşelerinde
Sepet içinde rengarenk gülleri çingenenin
Gülüşünde altın dişi parlıyor önce
Dişini göstermek için mi güler
Renkli güllere mi..... bilmem
ama mutlu ya
bir tek gülde de olsa
bana mutluluk al

taze kesilmiş çimen kokusu
söküp al çocukluğumdan
ve kim fasulye, oyunun en önemli sorusu
kim tutar düşünce kolundan
ağladığında eliyle silen burnunu
ve güldüğüne gülüşüne kurban
işte sana vereceğim bunu
'minibüste ücreti uzatan
iki kişilik bir sevda'nın adı bu
ama mutluluk ya
bir tek gülle de olsa
alacağım sana mutluluğu

İki kişilik taş sektirdiğimiz kaya dibinden
Seçtiğin çakıl taşları cebimde
Beş taş oynamak istersem
“Dante gibi ortasında”iken ömrün
uzanacağım taze kesilmiş çimenlere
Gözlerimden çim kokulu yağmurlarla
Uzatacağım fasulyeden sarmaşıkları
Kayarsam bir yıldızın ucunda
Tutacaksın ellerimden
Dolunay yüzünde gülüşünle
Kaybolurken dipsiz karanlıkta
Kahkahalarını serp çocukların samanyoluna
Mutluluğu göster bana

Yürüdüğümüz yollar tek yumurta ikizi
Yıldızlara bakıp tarif ettiğimiz hüznü
bu yollara ekerek büyüttük yüreğimizi
sahip olmadığımı veremem sana
başkasından çalarsam
getirip koynuna saklarsam
ele verir misin beni?
Dolmabahçe yoluna tohum yağar
Hüzünden ektiklerimiz bu ağaçlar
Ve bu yol bizim gizli yolumuz
Ömrün ortasında veya sonunda
Kaybolduğuna inandığın en çingene anında
Yatıp çimlerin ortasına, açıp ellerini yıldızlara
Öp beni hırsız çocukluğumdan
Mutluluğu göstereceğim sana.

Arzu Altınçiçek _ İbrahim Tolga Özsoy