Beş satıra sığdırılmış, aceleye gelmiş bir vedaya küskünlük..
Tanımamışsın beni ve tanımamışım seni!
Diz çöküp yalvarmadıysam, kaybedilecek savaşa sürgün düşmemek adınaydı.yoksa bilindik şiirlerin akşamında mum dökülen sofralardan alınmış yalnızlığına leke getirmek değildi niyetim..
Ben alışkınım suskunluğuna,ya sen? Bunca cümlesiz duruşa dayanacak mı kalbin?
Aşk okuyorum şimdilerde..
Soğuk ve de ıslak kokusu geliyor toprağın burnuma; mermerle çevriliyor dört bir yanım,hiçbir soruya cevap veremez haldeyim!
Tüm şarkılar yüksek perdeden içimde,biliyorum bildiklerini yine de inat değil mi boyum bükmüyorum! Kötü bilmeliysem seni neden iyi bilmelisin ki beni?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta