Hoşçakal Şiiri - Nurettin Akdeniz

Bakışın la olmayan şu aklımı şaşırttın
Marifet güzel gözün kirpiklerin kaşında
Kendine ah bağladın sır saklımı şaşırttın
Olsun henüz karıştırdın başında

Gönül gözüyle, yürekten sevmiştim
Kapımın her çalışın da beklemiştim
Senin özüne sözüne değer vermiştim
Terki diyar edip te yanına gelmiştim

Bu ömür sevmelere yeter mi yetmez?
Belki söylediklerin hoşuma gitmez
Her kula sevmeyi sevilmeyi nasip etmez
Bana müsaade gidiyorum hoşça kal

Oysaki birlikte kurduğumuz hayalleri
Kaldırmıştık biz olan bütün engelleri
Bilemedim ki sonraki çıkan kuralları
Havada bıraktın sana uzanan ellerimi

Durup dururken aşk yarası hiç geçmez
Sevilen çoğu zaman, kıymetini de bilmez
Zaten çoğu da verilen değeri hak etmez
Bana müsaade gidiyorum hoşça kal

Seven sevdiğine kırılır da yine küsemez
Akıl firar a gider de kendine hiç gelemez
Erim eridim de, senin aklına bile gelmez
Bana müsaade gidiyorum hoşça kal

Sararıp soluyorum ,be hey vicdansız
Artık hayallerim ,düşlerimde Sensiz
Kal, emi daha artık ,bensiz kimsesiz
Bana müsaade gidiyorum hoşça kal

Belki artık bunlar, sana son satırlarım
Bu saatten sonra ,seni zor hatırlarım
Keder artık kaderim, derim katlanırım
Bana müsaade gidiyorum hoşça kal