Bana müsaade sevgilim..
Denizlerin en mavisiyle cıktım yola..
Gözlerinle Hani..
Şehir beni terk edeli beri yalnızdım zaten.
Gidiyorum işte..
Ne denli kırgın olduğumu sorma.
Bilirsin..
Ben diyeyim gözyaşlarım kadar,
Sen de yitmiş umutlarım kadar.
Çok işte. Çoktan da çok.
Kırgınlığımın alevlerini artıran da ne biliyor musun?
Yağmalanmış aşklarının kırıntıları..
Bana kırık dökük aşklarından fazlasını vermedin..
Canımı en çok acıtan şey bu.
Oysa birinin canını yakmamıştım.
Ya da almamıştım ahını kimsenin..
Çalıntı sevdalarım da yoktu üstelik.
Sahip olduğum tek bir şey vardı..
O da yalnızlığım.
Çıkmaz sokaktaki büyük hayal kırıklığı gibi.
Koyu kahve.. ağır kokulu.. en vefalı yalnızlığım..
suLt.
Kayıt Tarihi : 31.12.2011 23:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Suul Tan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/31/bana-musaade-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!