Bana Mektup. Şiiri - Nevzat Uçar

Eski Bir MEKTUBUN Geçti elime.
.
Öyle uzun zaman olmuş ki sanki sana yazmayalı sevgili...
İçimde binlerce kelime, hüzün ve hasret birikmiş...

Ve öyle sensizliğin nefessiz kalışına maruz kaldı ki yüreğim... Üşüdüm çokkk:(Ellerimden kayıp gidişine seyirci kalmamak için sımsıkı kapattım gözlerimi... Ne çok ağladım, ne çok kanadım ve
ne çok kanattım sevdamızı... Bir tek sana kıyamadım..
Onca kanlı çatışmanın arasında bir tek sen
en az yaralarla kurtuldun sevgili...
Sana olan sevgim...

Yanı başımda ki insanlara anlatsam anlarlarmıydı ki nefessiz kalışlarımı... Seni yitirmenin, sana dair inançları kaybetmenin sancısını... Anlatamadım.. anlamazlardı.. anlatmazdım... Anlatmammmmm seni kimselere..

Senin dizelerine düştü sevdamızın acısı,
benimse yüreğimdeki sessiz çığlıklara...
Lal oldum.. Ve kendimi astım defalarca dar ağaçlarına..
Sorguladım bir bir bize armağan edilen aşkımızı...
Sana geç kalışımı... Senin bana tüm kadınların sana açtıkları yaralardan sonra rastlamanı...

Yalan değil ilk yaralarından doğru sevdim seni..
Sonra sesinden...
Ve yüreğinden en çok...

Yasaklarıma rağmen İlk defa bir erkeğin kadını oldum..
İlk kez insan olmanın dışında, kadınlığıma dokunur oldum. :(

Bazen ben bile hayret ediyorum düşündüklerime,
seni bu denli içime ekleyişime, hiç kimselere kullanmadığım kelimeleri sana utanmadan, sıkılmadan söyleyişlerime...

İlk defa bir erkeğe dokunmayı bu kadar çok merak ediyorum..
Bir erkekle sevişmenin nasıl bir duygu olacağını hissetmek istiyorum.. Şimdiye kadar hep bir görev olan cinselliği,
kendim içinde yaşamanın nasıl bir his olduğunu
merak ediyorum...
İlk defa seninle oldu bunlar..
Ve son defa olacak.. Anlıyormusun?

Bazen o kadar çok içimdesin ki taşıyamıyorum seni..
Canım yanıyor yokluğundan... Çoğu kez geçmişini, sevdalarını düşünmemek için kapatıyorum gözlerimi...
Yine de o kadınların yerinde hiçbir zaman olamayacak olmamın hüznü ve sancısı gelip buluveriyor yüreğimi..
Sana geç kalışımın can kırıkları en çok da...

Belki de bir arada olsaydık bir zaman sonra ayrılacaktı yollarımız.. Sevgimiz birimizden birine ağır gelecekti belki...
Ama bir günlüğüne bile olsa yaşamak isterdim
her şeyi göze alıp sevgili...
Kimsenin bizi tanımadığı, yaralarımızın olmadığı
sadece Sen ve Ben olarak yaşayacağımız
hesapsız, kitapsız tek bir gün...

Ve senin çocuğunu doğurmak sana...
Cesareti ve onuru sana benzeyen, sakinliği ve sevgisi bana...
Sende isterdin biliyorum...

Hak etmediğin bir yaşamı yaşamış ve yaşıyor olman canımı yakıyor anlıyormusun... İçim almıyor..
Gözlerindeki o hüznü hiç unutmadım ben...
Çocukluğundan bu güne taşıdığın o hüznü eğilip öpmek istedim... Yapamadım...:((Hüznüme yoldaş yapıp, yüreğimin en derinlerine hapsettim...
Ölene kadar taşıyacağım, yükünü hafifletmek için sevdiğim...

Sana sevmelerin en büyüğünü yaşatmak isterdim sevgili...
Sadece uzaktan hissettirebilme savaşını veriyorum oysa şimdi... Umarım yetiyordur:((

Bilmeni istiyorum ki; gözlerim bir tek senindir...
Bu beden toprakla kardeş oluncaya kadar...
Çünkü bu dünya da bu gözleri bir tek sen sevdin sevgili...
Bir tek sen içinde taşıdığı hüznü fark ettin...
Ve o gözlerdeki müebbeti bir tek sen azat ettin...
.
SENİ SEVİYORUM....

ŞİMDİYE DEK SENİ HİÇ BİR KADININ SEVMEDİĞİ KADAR İNSANCA.

-
M.U.
-
-