birgün çekip gitsem bu evden
hiçbir sebep yokken.
kahvaltım masada
ve fincanımda yine yarım kalmış çayım.
öylesine alıp başımı gitsem
gitsem buralardan..
....
sonra evden kaçmış kediler gibi dönsem geriye,
tüm sadakatimle
ve heryerim kir pas içinde.
söyle!
yine de sever misin beni
okşar mısın saçlarımı şefkatle?
söyle!
yine de kabulün müyüm canım?
Kayıt Tarihi : 31.3.2009 22:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müjgan Kızıleniş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/31/bana-kedicigim-diyorsun-ama.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!