Yarım kalmış bir rüyaydı anlattıklarım.
Palavraydı benli mutluluk.
Üstüne üstlük gerisini kendin tamamladın.
Rüyayı kendin gibi soyut yaptın.
Düşmandı aynalar ruhuna.
Sana öyle tanıttım.
Aynan oldum bir zaman.
Neşe dolu ruhuna
Bulutlu hüznü tattırdım.
İçinin kristallerini paramparça yaptım.
Hepsi taş yığını oldular.
Dokunmayacaktık
Ne sen bana
Ne ben sana…
Gözlerimiz gözlerimize değmeyecekti.
Aramıza perdeler çekilmeliydi.
Merdivensiz basamaklar konulmalıydı,
Varmış da yokmuş gibi.
Kurtarmak mümkün olmadı.
Yanlış yaptın ve bana kandın.
12.10.1998
Bilgün GüngörKayıt Tarihi : 9.9.2004 10:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilgün Güngör](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/09/bana-kanmayacaktin.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)