Bana kalsın Şiiri - Evren Dalgıç

sabahları kundakladım,
geceler bana kalsın.
sorgulamadan kaldırıp attım,
o çocuk düşlerimi.
fukara bir gönül ile,
yanık bir türkü bana kalsın..

ilmiği çektim çoktan boynuma,
şiirlerimi kurşun yaptım şakağıma
yatağımı kardeşime verdim,
sevdiğim o gömleği,
gözlerimi bıraktım uzaklara dalsın.
bomboş sokaklar,
yağmur dolusu kaldırımlar bana kalsın..

Gülücükler takamadım donuk yanaklarıma,
sessizliğe büründü aldığım nefesim.
Şehir yorgun ben yorgunum kendimce,
uzayıp da dermanlara el pençe edemedim.
yalnızım..
bir boş şehir bir kaç sokak tabelasıyla,
bir de benim dileklerim otursun haline ağlasın.
kurak bir hayata tutunsun ömrüm,
yalnız bir gönül,
yetim bir kaç satır bana kalsın.

(Ankara 2006)