Bana Kalsın Şiiri - Özdemir Aydın 2

hadi bir kahve,
bize karanlığı getirsin.
ayaklarım  buz kesti,
gönüller mı üşüyor ?
GÖNÜL"müş,
yürek ağlar sana,
anlamazdın yaa.
nefesin buğusunu sürme ömrüme,
tesellim olmaz çatlamış dudak kenarında.
açlığıma kurulmuş,
kurşun sözlerin.
berrak havalar,
gözyaşının ağlaması olmasın ?
minik seslerim, alın beni içimden.
gözbebeklerinde sülietinin entarisini yaktım,
ben darağacında son kurban,
sen evrende son mabet.
sensizliğimi öperken kızıl şafak,
ölü mısralarımdaki ruhuma,
senli yürek acılarımı ezberlet.
kendine, sesin yetmez mi çocuk,
yaz benim şiirimi,
bulutlara seslenir gibi.
biraz hüzzam, biraz türkü,
içinde, ben olayım.
yüreğime su verme, ıslanmasın.
yanacaksa yansın,
içim, bana kalsın çocuk.