Bana Kalsa, Bana Kal Şiiri - Nebi Ünler

Ay karanlık vurgun var... Ciğerim sızım sızım
Martıları duyamam, “Özleyiş” keser hızım
Dilde türküm Biricik, gökte kaymış yıldızım,
............ Diyenimiz olmaz ki, “Dudak balsa, sana bal”
............ Diyemeyiz canana, Bana kalsa, bana kal.
.....
Ne Fatih’iz ne Yavuz, Kanuni göremeyiz
Samanyolu altında, sultanlar öpemeyiz
Be evlat lale devri, çocukları değiliz...
............ Diyenimiz olmaz ki, “Dudak balsa, sana bal”
............ Diyemeyiz canana, Bana kalsa, bana kal.
.....
Çok sevmek mecburiyet, dediğimiz duyulmaz
Sıradanlık yazgılı, gönüllerde kurulmaz
Yıldızdan uzak olan, canan gönlü vurulmaz
............ Diyenimiz olmaz ki, “Dudak balsa, sana bal”
............ Diyemeyiz canana, Bana kalsa, bana kal.
.....
Aylardan Eylül, Ekim, Kasım, Hazan ve Güz’ün
Nice sessiz gemiler, sefer demine hüzün
Denirmi ecele; “Dön, Yılgın Yağmur’a yüzün...”
............ Diyenimiz olmaz ki, “Dudak balsa, sana bal”
............ Diyemeyiz canana, Bana kalsa, bana kal.
.....
Aşiyansız, 17.11.20 – 20.16 Y.Y.
................